Mijn dag begint al vroeg met een lange DAF rit naar Hoge Zwaluwe. Het eerste fantastische moment heb ik al wanneer ik de deur van de auto open maak en plaats neem op de blauwe leren stoel achter het stuur.
Weet je dat de geur van het interieur, zelfs na 46 jaar waarneembaar is. Dat skai leer blijf je ruiken. Een geur, net zoals van vers gemalen koffie of vers geroosterde koffie, doet meteen een bevel op je herinneringen. Zo mooi.
Ik neem niet de snelweg richting Breda, nee ik neem de binnendoor weggetjes. Want met een volgepakte auto met aanhanger is rustig rijden belangrijk. Het bruidspaar, waarvoor ik de hele dag de koffieservice beschikbaar heb, kon mij geen exact adres doorgeven van het stuk natuurgebied waarop de huwelijks voltrekking ging plaats vinden. Op een bepaald punt zou ik verder geleid worden door bordjes aan de kant van de weg, en zo geschiede.
Aangekomen op het stuk land wat inmiddels was aangekleed met een doorzichtige tent, planten, prachtige zitmeubels, leuke poefen en verlichting ging Dafeïne gelijk mee op in het totaal concept. Als of de DAF 33 een kameleon is en zich aanpast aan zijn omgeving.
Wat een fantastisch plek voor een bruiloft is dat hier in Hoge Zwaluwe. Ver weg van de bewoonde wereld, midden tussen prachtige planten, fruitbomen en gras, Ja dit is een plek waar liefde subtiel waarneembaar is.
Ik bouw de DAF in een vlot tempo op, zet wat proefshots espresso om zo er achter te komen hoe ik de koffieboon uit Nicaragua het best kan gebruiken voor heerlijke koffie. Daarna zet ik het koffiebruine design terrasje op en zet de wilderige pannekoekenplantjes op de tafels neer en klaar is het. De koffie die ik maak voor de crew die aan het opbouwen is wordt ontvangen als een warme omhelzing. Want wat is het een werk om alle faciliteiten voor elkaar te krijgen op een stuk land wat normaal gesproken daar niet voor gebruikt word. De koffie ging er in als zoete koek. Ik ben er klaar voor, laat het bruidspaar maar komen.
