In de zomer van 2019 ben ik afgereisd naar de Narino regio in het zuiden van Colombia.
De Narino regio ligt onder de koffiedriehoek die gevormd wordt door de plaatsen: Armenia, Pereira, en Manizales. Vanuit de stad Cali duurde de autorit nog zo’n 7 uur. Een adembenemend decor van prachtige vlaktes en hooggebergte trok zich aan mij voorbij. Uiteindelijk kom ik uit bij de boeren Efrain en Juan Pablo Lasso Argote in het dorp Genova. Op hun familieplantage ga ik werken. Tien dagen lang verblijf ik in het huis op de Finca bij de familie Argote samen met koffieliefhebber Pascal, koffiebrander & barista Ardy van DENF coffee Eindhoven en koffieboerin Ana van Cafe Trillador.
Het barista field project, georganiseerd door This Side Up Coffees is een manier om de relaties te versterken tussen de koffieproducenten, de koffiebranders, barista’s en consumenten. Het creëert verbinding, wederzijds begrip door middel van het delen van kennis. En tegelijkertijd krijg ik gedetailleerde informatie uit de eerste hand over het hele koffieproductieproces. Deze buitengewone ervaring neem ik mee in elke koffie die ik bij Dafeïne bereid en die uiteindelijk van mijn hand in jouw hand terechtkomt.
De eerste ervaring die ik met je deel is het plukken van de koffiebessen. Ja de koffieboon groeit, meestal met z’n tweeën, in een bes aan een struik, die zo’n twee meter hoog wordt. De koffieplantage waarop het huis gevestigd is heet La Casa en de plantage een straat verderop heet La Vega. In alle vroegte vertrekken we naar La Vega. Wel nadat we een beetje wakker werden met een kop koffie, gemaakt door Ardy. Het delen van kennis begint al vroeg. Heerlijk om met een ander barista te praten over hoe hij zijn koffie het liefst zet.
We krijgen van Juan Pablo uitleg over de plantage. Zo verteld hij dat aan een koffiestruik alle stadia’s van koffie aanwezig zou kunnen zijn. In sommige momenten gedurende het jaar zou je knoppen, bloesem, groene , rijpe en overrijpe bessen kunnen aantreffen aan één en dezelfde stuik. Omdat alle bessen met de hand geplukt worden is het de bedoeling om alleen de dieprode bessen van de takken te plukken. Niet 'ripping' maar 'picking'. Dus rode bes na rode bes plukken en niet de hele tak leeg ritsen. 'Ripping' komt zeker op andere koffieplantages voor, het gaat sneller, efficiënter en het rendement is hoger. Echter worden de minder rijpe bessen ook geoogst en verwerkt. De niet ver genoeg ontwikkelde bessen dragen onderontwikkelde bonen, die uiteindelijk ook in jou kop koffie komen. Bij specialty coffee gaat het erom dat alle stappen in het proces gebeuren met de beste kennis, wetenschap en kunde, die op dat moment beschikbaar is in alle openheid en met respect voor mens en natuur.
Het plukken van de bessen viel mij persoonlijk heel erg mee. Net als koffiezetten bij Dafeïne, pluk ik de koffiebessen met een zwierig tempo. Alsof ik een dans maak met de koffiestruik. Soms een ‘intieme’ dans want de bessen hangen natuurlijk van boven naar beneden aan de stuik en van voor naar achteren. Soms zichtbaar maar vaak verscholen onder de bladeren.
Wat heerlijk om zo buiten bezig te zijn. Soms hoor je de andere ‘pickers’ lachen of Spaans praten met elkaar, of de krekels geven een spontaan concert en dan weer is het bijna stil en is het geluid van koffiebessen die in lege baskets vallen hoorbaar.
Koffiebessen plukken is bijna meditatief! En gelukkig vergeten we niet om regelmatig om ons heen te kijken naar die prachtige bergen en die wonderschone natuur. Als ik moe en voldaan na mijn eerste lange dag in bed lig en mijn ogen sluit, zie ik allemaal mooie donkerrode koffiebessen voor me. Ik weet waar ik van nacht over droom.